Jaka jest różnica pomiędzy wzorcowaniem a legalizacją?
WZORCOWANIE
Wzorcowanie (kalibracja) definiowane jest jako działanie, które w określonych warunkach, w pierwszym kroku ustala zależność pomiędzy odwzorowywanymi przez wzorzec pomiarowy wartościami wielkości wraz z ich niepewnościami pomiaru, a odpowiadającymi im wskazaniami wraz z ich niepewnościami, a w drugim kroku wykorzystuje tę informacje do ustalenia zależności pozwalającej uzyskać wynik pomiaru na podstawie wskazania (2.39 PKN-ISO/IEC Guide 99:2010 –VIM 2010).
Proces wzorcowania polega na porównaniu wskazania przyrządu wzorcowanego ze wskazaniem przyrządu wzorcującego. Przyrząd wzorcowy powinien być znacznie dokładniejszy od przyrządu wzorcowanego.
Wzorcowanie jest stwierdzeniem obecnego stanu i w przypadku nieprawidłowości we wskazaniach przyrządu, nie obejmuje czynności regulacji/strojenia/adiustacji danego przyrządu powodujących zmianę tego stanu.
LEGALIZACJA
Zgodnie z ustawą z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441, z późn. zm.) legalizacja stanowi zespół czynności obejmujących sprawdzenie, stwierdzenie i poświadczenie dowodem legalizacji, że przyrząd pomiarowy spełnia wymagania. Dowodem legalizacji poświadczającym dokonanie legalizacji jest świadectwo legalizacji lub cecha legalizacji umieszczona na przyrządzie pomiarowym.
RÓŻNICE
-
Wzorcowanie jest czynnością dobrowolną, wykonywaną na życzenie użytkownika przyrządu i nie jest prawną kontrolą metrologiczną.
-
Dowodem potwierdzającym wykonanie wzorcowania jest ŚWIADECTWO WZORCOWANIA.
-
Dowodem potwierdzającym wykonanie legalizacji jest Świadectwo legalizacji (cecha legalizacji umieszczona na przyrządzie) i zapewnia spełnienie wymagań określonych w odpowiednich rozporządzeniach Ministra Gospodarki.