Pełny wzór na rezystywność gruntu metodą Wennera wygląda następująco:
W przypadku pełnej metody Wennera wygląda na to, że sondy powinny być odizolowane, a znaczenie ma tylko koniec sondy (zaznaczony na czerwono na poniższym obrazku).
W przypadku, gdy a>h możemy uprościć wzór do postaci:
ρ = 2 π ∙ a ∙ Rx
Podobnie, w przypadku a<h
ρ = 4 π ∙ a ∙ Rx
Gdzie:
ρ - rezystywność gruntu, w Ω∙m;
Rx - wartość rezystancji, w Ω (U/I);
a - odległość między elektrodami, w m;
h - głębokość wbicia sond, w m.
W ten sposób możemy określić przedział głębokości, do którego występuje wskazana rezystywność i wynosi on około 0,7a do a w zależności od metody obliczeń. W przypadku pełnej metody, z izolowanymi sondami ze stykiem tylko na końcu sondy, obszar ten jest bliższy głębokości a.
Natomiast metoda uproszczona wygląda następująco:
Jak zatem widać, różnica w wynikach jest niezauważalna, dlatego w naszych miernikach stosujemy metodę uproszczoną.